"Agents of S.H.I.E.L.D.", 2x03: Making Friends and Influencing People

Αυτό ήταν ένα πολύ καλό επεισόδιο στο πλαίσιο του τι μπορεί να κάνει η σειρά, έχω την εντύπωση. Αρκετά focused και συνάμα έχοντας υπόψη του το πώς να αντλήσει στοιχεία από τα διάφορα περιφερειακά arcs ή πώς να τα εντάξει σε αυτή τη μία ιστορία που έλεγε. Το βασικό όμως είναι αυτό. Είπε μια ιστορία για ένα Τέρας Της Βδομάδας, δίνοντάς του σημασία που προέκυπτε από μια πολύ συγκεκριμένη κατεύθυνση δύο πολύ συγκεκριμένων χαρακτήρων.

Οι Φιτζ και Σίμμονς είχαν πάντα αυτή την παράξενη διάκριση, να είναι οι χαρακτήρες της σειράς που ναι μεν ήταν οι προφανέστεροι στο επίπεδο του 'ποιο ρόλο γεμίζουν' αλλά ταυτόχρονα ήταν όντως οι πιο διασκεδαστικοί. Απλά σα να απουσίαζε κάτι που θα τους έκανε όντως συναρπαστικούς αντί απλώς, γενικώς, συμπαθείς. Στο season break οι συγγραφείς μάλλον σκέφτηκαν το ίδιο πράγμα, αλλά τους άλλαξαν τα φώτα των κακομοίρηδων. Έτσι, είχαμε ήδη δει πώς ο Φιτζ έχοντας κουβαλήσει μπόλικη βλάβη από αυτό που του έκανε ο Γουώρντ, είναι πλέον μια σκιά του εαυτού του, ένας άνθρωπος στα όρια της λογικής του, που βρίσκει κουράγιο από τη σκέψη και μόνο της Σίμμονς που δεν είναι πια εκεί. Και με αληθινές ζημιές, όχι μόνο κάτι αόριστα συναισθηματικό που θα επουλωθεί.

Τώρα πήραμε και την άλλη πλευρά. Είμαι μεγάλος φαν της POV αφήγησης όπως την πετυχαίνει ας πούμε το “Fargo” (για να πιάσω ένα πολύ πετυχημένο πρόσφατο παράδειγμα) οπότε χάρηκα πάρα πολύ για το πώς το σενάριο (πολύ καλό, από τη Μόνικα Ογούσου-Μπριν) απλά μας προσγείωσε στο ξεκίνημα μιας μέρας της Σίμμονς. Που εννοείται τρελάθηκα όταν από το πουθενά έσκασε το “God Help the Girl” του Στούαρτ Μέρντοχ, αλλά και ταυτόχρονα ήξερα πως κάτι λάθος θα ακολουθούσε. Και ναι, Hydra.


Η ιδέα της διπλής κατασκόπου βέβαια δεν είναι περίεργη αλλά ίσα-ίσα, είναι απαραίτητη. Είναι μια κατασκοπική σειρά στην ουσία της, οπότε για κάθε Γουώρντ δε θα πρέπει να υπάρχει μια Σίμμονς;

Προς στιγμήν πίστεψα πως το επεισόδιο θα μας οδηγούσε σε μια πρόωρη συνάντησή τους, όμως προφανώς είναι κάτι που μας το φυλάνε για αργότερα, όταν θα έχει και μεγαλύτερο impact. (Ε και τη βάλουν να τον σκοτώσει για να αποδείξει την πίστη της στην Hydra.) Όμως σε πρώτη φάση είμαι ικανοποιημένος με το πώς τοποθετούνται τα πιόνια. Εκείνος προσπαθεί να σκαρφαλώσει έξω από το σκοτεινό υπόγειο στο οποίο βρίσκεται αυτή τη στιγμή, εκείνη παίρνει το ασανσέρ για να ανέβει ranks μες στην Hydra.

Όπου βρίσκεται ο Ριντ Ντάιαμοντ τον οποίον πολύ πάω και ο οποίος είναι άρα, ας πούμε, ο Μεγάλος Κακός της σεζόν; Ο Ντάιαμοντ πολύ μερακλίδικα καταφέρνει να πουλήσει ακόμα και uber-cheesy σκηνές όπως αυτή της πλύσης εγκεφάλου με τη χρήση ενός πολύ ενοχλητικού screensaver από τα '90s. Η πλύση εγκεφάλου είναι λίγο προβληματική ως ιδέα- αποδυναμώνει την ισχύ των ηθικών επιλογών του ατόμου, και παρουσιάζει μια λύση που 'μικραίνει' κάθε ενδιάμεσο αγώνα.

Συγκεκριμένα για το δεύτερο, η απορία είναι γιατί απλά δεν τους κάνουν όλους ζόμπι αντί να ρισκάρουν το να είναι πχ η Σίμμονς κατάσκοπος, όπως και είναι. Και όσο για το πρώτο, και η ίδια η σειρά προφανώς έχει την ίδια ένσταση στο τέχνασμά της, γι'αυτό και έβαλε στο tag του επεισοδίου τον Γουώρντ να ξεκαθαρίσει πέραν αμφιβολίας πως δεν του έγινε ποτέ πλύση εγκεφάλου, πως είναι απολύτως υπεύθυνος για τις πράξεις του. Αυτή θα είναι μια εξιλέωση με νόημα, γκαντέμιτ!


Ο Γουώρντ κουβαλάει το Σκοτεινό Μούσι Του Βασανισμένου Αντι-ήρωα και άρα καταλαβαίνουμε πως τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Είναι σκυθρωπός αλλά όχι διαλυμένος, το οποίο με κάνει σκεπτικό απέναντι σε αυτό που η σειρά αναμφίβολα θα δοκιμάσει να κάνει με αυτόν. Ο Σπάικ στη “Buffy”; Ήταν διαλυμένος. Ο Γουέσλι στον “Angel”; Ήταν σμπαραλιασμένος. Ο Γουώρντ μου βγάζει κάτι πάρα πολύ μηχανικό.

Ωστόσο είναι μια ιστορία που αναγκαστικά παρουσιάζει ενδιαφέρον. Ναι, οι συγγραφείς βρήκαν τον μόνο τρόπο που αυτό το ξυλάγγουρο θα αποκτούσε κάτι το συναρπαστικό. Έτσι, βοηθάει τη Σκάι και κατ'επέκταση την S.H.I.E.L.D., αλλά μετά βοηθάει και τον Φιτζ επειδή θέλει να τον σώσει. (Η σκηνή τους ήταν πολύ δυνατή.) Όλα αυτά καταλήγουν να κορυφώνονται στη στιγμή που η Σκάι απλά σκοτώνει εν ψυχρώ τον Γκιλ, παρότι η ενεργοποίησή του από την Hydra δεν ήταν δική του ευθύνη, δίχως να διαστάσει. Νωρίτερα ο Γουώρντ έχει πει πως η Hydra θα νικήσει ακριβώς επειδή οι άνθρωποί της δε σκέφτονται όταν φτάνουν σε τέτοια διλήμματα. Well played.

Όπως έχουμε τώρα τα πράγματα, υπάρχουν τουλάχιστον 4-5 χαρακτήρες σε μια αληθινά ενδιαφέρουσα κατάσταση και, συνυπολογίζοντας την βασική θέση που έχουν οι Ριντ Ντάιαμοντ και Κάιλ Μακλάχλαν, αλλά και το πώς η 2η αυτή σεζόν μοιάζει να πιάνει την ιστορία από τη σωστή της πλευρά αυτή τη φορά, νομίζω πως φέτος τα πράγματα θα είναι πολύ καλύτερα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου